हुनत पैदल हिँड्नु भनेको आफैंले आफैंलाई चिन्नु पनि हो । आफ्नै देश, संस्कृति, रहनसहन र भूगोल हेर्न, बुझ्नु पनि भएकोले असहजताको बिचमा पनि पदयात्रको लागि जान तयार भएँ ।बिजुली बत्ती छैन, सोलारको धिपिधिपी उज्यालोमा बस्न परेको छ । स्याफ्रुबाट यत्ति नजिक पनि सञ्चार सुविधा टेलिफोन सेवा छैन । टावरै देखाउँदैन, डाटा चल्दैन । मोबाइल चार्ज गर्न कठिन छ ।लाङटाङ पुग्नु अघि म त बेस्सरी थाकें, हिड्नै गाह्रो हुन थाल्यौ पदयात्रा छोडेर फर्कियौं कि जस्तो पनि लाग्यो । मलाई चिसोले समातेको रहेछ । बाटामा भेटिएका यात्रीले टोपी लाउन, लुगा थप्न सल्लाह दिएँ । मैले चिसिएको जिउमा लुगा थपेँ, ज्याकेट लाएँ । त्सपछि अलि आरामको महसुस भयो ।
2024-12-01-11-29-55.jpeg)
2024-09-28-06-07-18.jpeg)
2023-07-22-04-39-33.jpeg)